Een compassievolle sollicitatieronde

De realiteit van de wereld overdondert me tegenwoordig regelmatig en daagt me uit om in compassie met mijzelf en de ander te blijven. Te zien en mee te leven met het leed van de ander, het te voelen en er in liefde naar te kijken zonder er ingezogen te worden. Vanuit de acceptatie en het weten dat ik er in het moment niets aan kan veranderen. Ik breng mijn licht er naartoe om op afstand het wat ‘lichter’ te maken.

Bijzondere sollicitatiegesprekken
Deze week werd het nog eens extra duidelijk in een reeks van sollicitatiegesprekken. Zoekende mensen, niet meer wetend welke richting ze uit te lopen hebben, zitten aan tafel en praten over zichzelf en wat ze denken nodig te hebben in een nieuwe functie en werkomgeving.

Ik luister, kijk en voel en realiseer me dat een aantal van hen iets heel anders nodig heeft. Bij de één is het een diepe erkenning van een integriteitissue die een wond heeft geslagen en letterlijk de persoon lam geslagen. De erkenning van wat er is gebeurd is nodig zodat er weer een opening ontstaat. Ik kijk met compassie en vind het bijzonder dat we tijdens het gesprek hierover open spreken.

Een volgende sollicitant geeft na enige monologen toe dat het rust is wat ze zoekt. Rust en reflectie zodat de prestatiedrang kan verstillen en er aandacht komt voor het zelf, de eigen kern. Ik gun het haar van harte. Het zal de rust zijn die haar persoonlijke groei zal faciliteren en niet de job. Een eerste stap wordt gezet in het gesprek door het uitspreken van de behoefte.

De volgende sollicitant is een heer die ik in de loop van het gesprek in gedachten realisme toewens. Een spiegel voor een mens die zich onvoldoende waarneemt. Potentie heeft maar het niet kan zien. Jammer!

Hoe bijzonder deze sollicitatieronde. We zien met elkaar de enorme potentie die verscholen zit in elk van deze mensen. Een potentie en talent dat nog onvoldoende wordt benut. Ik kijk er compassievol naar, het raakt me enorm. Ik realiseer me echter dat ik hun last in het moment niet lichter kan maken en ik hoop dat mijn zachtmoedigheid en vragen wellicht iets ‘aanzetten’.

Het verkeerde karrenspoor
Ik zie in zijn algemeenheid dat veel mensen hard bezig zijn ‘te voldoen’ aan alles wat er maar in de buitenwereld wordt gevraagd. Zonder zich af te vragen waar zij zelf staan in dit geheel. Zichzelf vergetend en in het verkeerde karrenspoor terecht gekomen. Sommigen van hen diep uitgesleten. Een spoor waar je met moeite uitkomt. Het is je binnenwereld die je hierin de weg wijst met aandacht en compassie voor jezelf. Het is jezelf dat geven wat je zo graag zou willen ontvangen. Waardoor je eigen-liefde, passie, een gezond enthousiasme en ambitie weer opleven. Een gevoel dat voedend is, zowel voor jezelf als je omgeving. En als vanzelf de juiste kansen genereert.

Het is je geboorterecht om je eigen waardevolle kern te leren kennen en deze in vreugde en vrijheid te communiceren met de wereld. Wat een feest worden dan die sollicitatiegesprekken. De één nog leuker dan de ander. Een aanstekelijk enthousiasme maakt de keuze makkelijk en het nee zeggen minder zwaar.

“Vergeet jezelf niet, zodat de stroom die uit je hart vloeit niet opdroogt, en de bodem niet hard wordt.”

                                                                                                                                                            – Tiziana Mattera –

Iedereen is waardevol
Dit was zo maar een dag uit mijn werkelijkheid. Kijk ook eens om je heen zonder oordeel. Wees respectvol en met aandacht bij die ander en geef ze een kadootje, een tip of een beetje begrip en laat het vervolgens bij de ander. Soms heeft het tijd nodig om het in goede aarde te laten vallen.

Je vraagt je misschien af wat wij gedaan hebben? Wij hebben alle sollicitanten een tip meegegeven vanuit compassie de potentie ziend waar men nog niet helemaal bij kan. En ik, ik had graag een waardevol gesprek gehad met elke persoon om de waardevolheid van hen als mens te bekrachtigen. Iedereen is namelijk waardevol. En een waardevol leven begint met de tocht naar je eigen kern. Zodat je in vreugde kunt delen wat jouw behoefte is in je nieuwe baan. Je hebt iets te brengen en te delen en dat weet je. Het werk draagt bij aan je zielsbestemming en is zo ten dienste van jou. Ik gun het je van harte.

Het boek ‘Jouw kern van waarde’ kan je helpen om je binnenwereld te verkennen. Het is verkrijgbaar via www.opaal.nu/waarde.